6.1 C
Staphorst
dinsdag 19 maart 2024

Oh My Allah

Wijlen Pim Fortuyn heeft ooit gezegd: “De islam is een achterlijke cultuur”. Daar ben ik het nog steeds niet mee eens.

De Vikingen hadden hun eigen cultuur, ik vind er veel van, maar zeker niet achterlijk. Dat geldt ook voor de Maori, de oorspronkelijk bewoners van het huidige Nieuw-Zeeland en hetzelfde geldt voor de Aboriginals, de oudste bewoners van het huidige Australië.

Taal en cultuur hebben een wisselwerking. Aan de ene kant dient taal om cultureel bepaalde inhoud over te brengen. Aan de andere kant beïnvloedt taal ook de ontwikkeling van een cultuur. Talen en culturen staan niet stil maar zijn continu in beweging en ontwikkeling en worden vaak van buiten en binnenuit beïnvloed.

Tegenover mij zaten laatst twee jonge meiden in de trein, ergens tussen de 19 en 21 jaar. De jongste, een brunette, had duidelijk Marokkaanse wortels. In tegenstelling tot veel Nederlanders die geen onderscheid kunnen maken tussen Marokkanen en Turken of tussen Surinamers, Antillianen en Afrikanen, heb ik daar niet zoveel moeite mee. De oudste van de twee meiden was Hollands.

Ze hadden het over het nieuwe album ‘Luxeprobleem’ van Boef dat sinds de releasedatum  1,1 miljoen hits heeft gescoord op de Youtube kanaal van L’enfant Terrible van de Lage Landen. Het gesprek ging over het nummer ‘Drijfzand’ waarin Boef zingt:

Ik heb het gemaakt, nu wil ik Mekka zien
Geloof dat gaat je leren, rapteksten niet
Voeten voelen zwaar en het is net als drijfzand
Ik ben nog niet daar, maar het draait op de eindstand.

Halverwege het gesprek zegt de blondine tegen de brunette…”Oh My Allah.” Ik wist niet wat ik hoorde en zonder dat ik het in de gaten had, vroeg ik wat ze zei. De meiden kijken elkaar vragend aan en het meisje met Marokkaans wortels antwoorde: Oh My Allah.

Ik vroeg wat ze daarmee bedoelen. “Nou”, zei de brunette: “vroeger zeiden we altijd Oh my God en toen was het Oh my Gosh en nu gebruiken jongeren onderling Oh my Allah.”

“Vroeger”, vulde de blonde aan, “zeiden we OMG (O MY GOD) nu is het OMA (O MY ALLAH).”

Uit de luidsprekers hoorde ik de machinist: “Het volgend station is Amsterdam Centraal.” Ik moest denken aan wijlen Anil Ramdas die gelijk heeft gekregen. Scheffer zat ernaast met zijn multiculturele drama.