Als het aan onze minister-president ligt moet Mohammed zich maar invechten op de arbeidsmarkt. Mohammed dient dus zelf de druk op de private en publieke sector op te voeren om de arbeidsdiscriminatie tegen te gaan.
De niet-westerse allochtoon zal volgens Rutte op die manier vanzelf zijn sociaaleconomische positie verbeteren.
Op zich is er niks mis met een dergelijke peptalk. Maar de premier zei dit naar aanleiding van kritische rapporten en alarmerende cijfers die een trend van discriminatie aantonen in het arbeidsselectieproces.
Discriminatie op de arbeidsmarkt op deze manier bagatelliseren geeft een verkeerd signaal af naar de werkgevers. Volgens Rutte is dat nu eenmaal de paradox. In een interview met Metro zei hij: “De paradox is dat de oplossing bij Mohammed ligt. Ik kan tegen Nederland zeggen: ‘discrimineer a.u.b. niet, beoordeel iemand op karakter en kennis.’ Maar als het wel gebeurt, heeft Mohammed de keus: afhaken wegens belediging of doorgaan. Nieuwkomers hebben zich altijd moeten aanpassen, en altijd te maken gehad met vooroordelen en discriminatie. Je moet je invechten.”
“Blijkbaar is Rutte premier van iedereen, behalve van Mohammed”, aldus voorzitter van CNV Jongeren, Michiel Hietkamp.
Ik ben ervan overtuigd dat het alleen stoere praat is in een onverbloemde poging om een ontevreden deel van het kiezersvolk aan zich te binden bij de volgende parlementaire verkiezingen. Het afdoen als een probleem waar alleen nieuwkomers tegen aan lopen is een staaltje struisvogelpolitiek waar je u tegen mag zeggen. Met de heersende wegkijk- en ontkencultuur is het dan ook niet vreemd dat de werkeloosheid stijgt binnen deze groep.
De cijfers liegen er ook niet om
Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is in 2015 8,8% van de autochtone jongeren werkloos tegenover 21,5% van de jongeren van niet-westerse komaf. Er is dus sprake van scheve verhoudingen in de arbeidsmarkt. Anderen spreken van ongelijke kansen. Hoe je het draait of keert, de statistieken tonen aan dat Mohammed en zijn lotgenoten moeilijk aan een baan kunnen komen.
De 24-jarige Mohamed El Alili uit Helmond solliciteerde lange tijd onder zijn eigen naam maar zonder noemenswaardig resultaat. Hij besloot het als Matthijs de Wever te proberen. U raadt het al. Bingo! Hij werd na eerdere afwijzingen opeens wel uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Als Matthijs de Wever uiteraard. Zo te zien doet een Matthijs met dezelfde kwalificaties het dus veel beter op de arbeidsmarkt dan Mohammed.
Het is bizar en krom om iemands competenties te verbinden aan een naam. Anoniem solliciteren, zoals voorgesteld door de PvdA en GroenLinks, zal een geknutselde arrangement blijken dat geen zoden aan de dijk zet, omdat een sollicitatieprocedure nu eenmaal niet alleen uit schriftelijk contact bestaat. Wie beschermt de allochtone sollicitant tegen discriminatie in het verdere verloop van het selectieproces?!
Afgang voor het poldermodel
De overheid moet een duidelijk boodschap uitdragen waarin het belang van sociale gelijkheid en gelijke behandeling wordt onderstreept. De midden en hoge kaders in het bedrijfsleven en bij de overheid dienen een accurate weerspiegeling van de diversiteit in onze maatschappij te zijn. Hierdoor zal de rol van de overheid op het vlak van de integratie geloofwaardiger overkomen. De achterstanden voor de minderheidsgroepen op het gebied van de werkgelegenheid en arbeidsparticipatie zullen alleen dan afnemen.
Als de overheid geen duidelijke stappen onderneemt om discriminatie op de arbeidsmarkt tegen te gaan wordt het een afgang voor het veelbesproken poldermodel. Een slag voor het solidariteits- en gelijkheidsbeginsel waar Nederland zo prat op gaat. Om niet te spreken van de achteruitgang op het gebied van de mensenrechten en sociale cohesie. Bovendien is het grondwet ondermijnend en dus totaal onacceptabel.
Iedere burger heeft namelijk recht op een gelijke behandeling en op gelijke kansen. Een moderne samenleving geeft hier invulling aan door de handhaving van de fundamentele grondrechten tot een prioriteit te maken. Discriminatie en racisme moeten actief bestreden worden, willen we een haatvrije samenleving hebben.
De overheid zal naar het Nederlandse consensusmodel maar eens met de werkgevers, vakbonden en andere relevante actoren aan tafel moeten gaan zitten om deze integratievertragende vraagstukken aan de kaak te stellen. Er zal van overheidswege financiële concessies gedaan moeten worden om de achterstanden bij deze doelgroep(en) versneld weg te werken.
Maatschappelijke stabiliteit
Culturele diversiteit is nu eenmaal het hoofdproduct van de universele globalisering. De Nederlandse economie zal door de culturele diversiteit actief aan te moedigen binnen de beroepsbevolking, zoals dat al bij het MKB-ondernemerschap het geval is, een enorme boost ervaren. De samenleving zal floreren door de sociale gelijkheid en maatschappelijke stabiliteit. De arbeidsmarkt krijgt eerlijke(re) spelregels en eerlijke(re) verdeling van de arbeidskansen, dé roadmap naar een evenwichtige(re) samenleving.