Het moet niet gekker worden, moslimpartijen moeten nu ook humoristisch zijn. Pfff.
Zelden ben ik het zo met je oneens Brahim Bourzik, dat ik in de pen klom om je column ‘Moslimpartijen missen humor’ https://demoslimkrant.nl/moslimpartijen-missen-humor van afgelopen dinsdag te bekritiseren.
Beste Brahim, je kunt veel zeggen over Farid Azarkan maar niet dat het hem aan humor ontbreekt. In zijn Kamerdebatten en interviews bedient hij zich regelmatig van zelfspot en humoristische uitspraken. Zo kan ik mij zijn uitspraak ‘Ik ken ook mensen die zijn bijna zwanger’ herinneren waarmee hij in een Kamerdebat een ononderbouwde redenering van Baudet op humoristische wijze ontkrachtte. Maar politiek is geen cabaret. Politici moeten zich niet aan de lopende band bedienen van grappen en grollen, politiek is een serieuze zaak.
Met betrekking tot de SGP, in dit land wordt met twee maten gemeten. SGP kan het zich permitteren om vrouwen openlijk uit te sluiten van het democratisch proces. Dat een groep oude mannen zoals jij SGP’ers terecht noemt, willen beslissen wat vrouwen wel of niet mogen vind je humoristisch. Ik vind dat absurd. Maar hoe wij dat ook benoemen, zie je de reacties al voor je als de mannen van Nida of DENK vrouwen anders zouden behandelen, ergens van uitsluiten of voor vrouwen willen beslissen wat ze wel of niet mogen doen? Dit land zou dan te klein zijn. Witte partijen hebben het makkelijk en komen met veel weg omdat hun paden al geplaveid zijn.
Opmerkelijk vind ik ook je opmerking dat Nida ‘leuke, frisse en spontane jonge moslima’s waar de camera erg gevoelig voor is’ op een billboard moet inzetten. Dat is ronduit seksistisch. Zelfs missverkiezingen -een achterhaalde bezigheid- gaan tegenwoordig meer over inhoud dan alleen om uiterlijk en goedlachse vrouwen.
Maar terugkomend op de essentie van je column, hoe wij onderwerpen als racisme, uitsluiting en moslimhaat ook adresseren, wij worden als zuurpruimen bestempeld. Want kennelijk hebben alleen witte Nederlanders in dit land het recht om moeilijke onderwerpen te adresseren. Wij worden geacht te lachen en dankbaar te zijn voor alles wat dit land ons heeft “gegeven”. En dáár pas ik voor.