Voormalige minister Rita Verdonk kreeg op een bijeenkomst met vijftig imams geen hand van de uit Syrie afkomstige imam.
Verdonk toen VVD-bewindsvrouw van Vreemdelingenbeleid en Integratie was speciaal naar de bijeenkomst in Soesterberg gekomen om met de islamitische geestelijken te praten, maar haar uitgestoken hand werd opzichtig genegeerd.
De imam die Verdonk verwelkomde, beriep zich op de islam. ‘Ik mag volgens mijn geloof vrouwen geen hand geven’, zei hij. Dat schoot de minister in het verkeerde keelgat. ‘Ik ben toch gelijk aan u’, liet ze de imam op niet mis te verstane wijze weten.
Maar de imam uit Syrie bleef ook na aandringen de hand van de minister negeren. ‘Nou, dan hebben we in ieder geval genoeg om over te praten’, beet Verdonk hem toe.
We staan er nauwelijks bij stil. We ontmoeten iemand die we niet kennen en dus schudden we hem of haar de hand. Eveneens schudden we de hand van personen met wie we een (formele) afspraak hebben. Maar waar komt dat handen schudden eigenlijk vandaan
Waar komt handen schudden vandaan?
Vroeger toonde je middels het handen schudden aan dat je geen wapen in je hand hield en daarmee geen vijandige intenties had jegens degene die je de hand reikte. Het ritueel heeft tot op de dag van vandaag de tand des tijds overleefd en tegenwoordig wordt het schudden van iemands hand in veel culturen beschouwd als een wenselijk en vriendschappelijk dan wel beleefd gebaar dat onder meer wordt gebruikt bij introducties, bij afscheid, bij felicitaties en bij het bereiken van overeenkomsten.
Waarom geven we een hand met de rechterhand?
In sommige landen werd of wordt de linkerhand gebruikt voor het afvegen van de billen na het plegen van een toiletbezoek, waardoor het gebruikelijk is geworden om elkaar de rechterhand te schudden. Logischerwijs is het schudden van iemands hand met links dan ook not-done.
Handen schudden in diverse culturen
De manier waarop men elkaar de hand schudt kan per land verschillen. Hieronder volgt een overzicht van de manier waarop en/of de gelegenheden waarbij men in bepaalde landen elkaar een hand geeft.
-De Chinezen geven de voorkeur aan een slappe handdruk, waarbij het gebruikelijk is om elkaars handen na het initiële handen schudden wat langer vast te houden;
-In Engelstalige landen bij zakelijke aangelegenheden. In niet-zakelijke aangelegenheden zijn mannen sneller geneigd om elkaar een hand te geven dan vrouwen;
-Ben je in Japan, dan getuigt het van beleefdheid om de Japanners het initiatief te laten nemen voor een handdruk.
-In Zuid-Korea dien je het initiatief om iemands hand te schudden over te laten aan senioren. Het getuigt van respect wanneer je ook de linker arm van de persoon van wie je de hand schudt beetpakt. Verder wordt het als onbeleefd gezien wanneer je je linkerhand in je zak houdt;
-In tegenstelling tot de eerder genoemde Aziatische landen, is een ferme handdruk in Noorwegen juist wel gewenst.
-In sommige delen van Afrika is het gebruikelijk dat je tijdens een conversatie geregeld de hand schudt van je gesprekspartner. Daarmee geef je aan dat het gesprek uitsluitend tussen jou en je gesprekspartner wordt gehouden. Doe je dat niet, dan is dat een signaal naar buitenstaanders toe dat het hen vrij staat om aan de conversatie deel te nemen;
-In Zwitserland is het gebruikelijk om de hand van vrouwen eerst te schudden;
-In Rusland geven mannen en vrouwen elkaar zelden een hand, daar het gebruikelijk is voor mannen om de hand van een vrouw te kussen bij een ontmoeting. In zakelijke situaties is dat nochtans niet gewenst;
-In bepaalde islamitische landen behoren handdrukken niet stevig te zijn. Dat wordt als onbeleefd gezien. Bovendien is het handen schudden tussen mannen en vrouwen uit den boze.
Met dank aan plazilla.com