Met het wegsturen van drie ministers, een staatssecretaris en verschillende topambtenaren laat de Marokkaanse koning Mohammed VI weten dat ook ministers niet meer onschendbaar zijn.
De ontslaggolf door de koning – een unicum in de Marokkaanse politiek – kwam na de presentatie van het onderzoeksrapport naar de belemmeringen en vertragingen in de uitvoering van het ontwikkelingsprogramma Al-Hoceïma, baken van de Middellandse Zee (2015-2019).
Op sociale media in Nederland vragen velen zich af waarom de koning niet de minister-president Saad Eddine el-Othmani van – de Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling – naar huis heeft gestuurd.
De Marokkaanse politieke verhoudingen zijn niet die van Nederland en vice versa. Elk land kent haar eigen maatschappelijke en politieke spelregels.
Saad Eddine el-Othmani is de minister-president die aan de macht kwam nadat zijn vorige politieke leider en ex-minister-president, Abdelilah Benkirane, het niet was gelukt om na het winnen van de verkiezingen een coalitie te vormen.
Het vormen van de coalitie zat niet vast op programmatische standpunten maar op de persoon Abdelilah Benkirane. Anderen wilden geen zaken met Benkirane doen maar wel met zijn Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling.
Na vijf maanden vruchteloos onderhandelen over een nieuwe regering werd Benkirane, door de koning weggestuurd. De koning kon in het landsbelang niks anders doen dan ingrijpen, en zo verving hij Abdelilah Benkirane door zijn secondant Saad Eddine el-Othmani. De politieke trein kon weer rijden en Marokko had binnen een paar weken een nieuwe regering onder leiding van el-Othmani.
De politiek afrekening van deze week gaat niet over het zittende kabinet maar over de politieke kopstukken die de politieke verantwoordelijkheid droegen in het vorige kabinet van Abdelilah Benkirane waarvan sommige lieden ook in het huidige kabinet zitting hebben.
Hiermee rekent de koning zuiver op politieke verantwoordelijkheid van de bewindspersonen en niet op de persoon of politieke kleur.
El-Othmani naar huis sturen lost de problemen van de bevolking niet op. Het kabinet zal vallen en er moeten weer nieuwe verkiezingen uitgeschreven worden. Het volk heeft geen zin noch vertrouwen in nieuwe verkiezingen en de volkskoning voelt dat haarfijn aan.
Met het wegsturen van machtige politieke kopstukken laat de koning weten dat hij geen tijd heeft voor politieke spelletjes. De regering van premier Saad Eddine el-Othmani is gewaarschuwd.