Op maandagavond 4 juli 2016 spreekt de Israëlische econoom Shir Hever in Amsterdam, over de militaire betrekkingen tussen Nederland, Europa en Israël, en hoe die bijdragen aan het in stand houden van de bezetting van Palestina.
Shir Hever is werkzaam bij het Palestijns-Israëlische onderzoeksbureau Alternative Information Center (AIC). Hij heeft veel publicaties op zijn naam staan over de politieke economie van de bezetting.
Je bent naar de Freie Universität in Berlijn gegaan. Waarom?
Ik woon eigenlijk in Heidelberg, hoewel ik mijn proefschrift schrijf voor de Freie Universität in Berlijn. Ik ben mijn partner gevolgd, die een baan vond in Duitsland. Vanwege de uitgebreide emigratie van jongeren en hoog-opgeleiden, heeft een groot deel van mijn familie en vrienden Israël al verlaten en Berlijn is een favoriete bestemming, waar ik veel van mijn oude vrienden uit Jeruzalem en Tel-Aviv tegenkom.
Wat motiveerde je om de Israelische militaire sector te onderzoeken en BDS te steunen? Hebben je opvoeding en familie-achtergrond daar een rol in gespeeld of was het iets dat je later ontdekte?
Ik ben inderdaad opgegroeid in een links en kritisch gezin en werd van kinds af aan geleerd om vragen te stellen. Ik ging naar een zeer militaristische school, dus ik heb ook het zionistisch perspectief geleerd, maar ik wilde niet direct deel uitmaken van de bezetting als soldaat. In een poging om een niet-gevechts soldaat te worden, meldde ik me aan voor een jaar maatschappelijke dienstplicht in de stad Sderot en daar had ik tijd om na te denken over politiek, om te horen van mijn vrienden die dienden in het leger en om aspecten van de Israëlische maatschappij te zien waarvan ik het bestaan nooit gekend had. Ik besloot helemaal geen militaire dienst te doen. Door net te doen of ik gek was, kreeg ik makkelijk vrijstelling, zoals duizenden anderen elk jaar doen.
“Pas op de universiteit werd ik mij echter bewust van de Palestijnse kant van het verhaal, toen er Palestijnen werden uitgenodigd door een actiegroep genaamd “The Campus Will Not Stay Silent” om te spreken over hun ervaringen tijdens de Tweede Intifada.
Ik begon politiek actief te worden en sloot me aan bij het Alternative Information Center, een gemengd Palestijns/Israëlische organisatie. BDS steunen ging vanzelf aangezien ik bij de groep activisten zat die allerlei strategieën bekeken om de bezetting te bestrijden. Als econoom vond ik dat BDS een heel groot effect kan hebben op de Israelische economie en maatschappij en ook Palestijnen kon aanmoedigen om geweldloos verzet te gebruiken.
De keuze van het onderwerp van mijn onderzoek werd gemaakt in een activistische omgeving en ik schreef gewoonlijk rapporten en onderzoeken over onderwerpen op verzoek van activisten. Nadat ik mijn boek had geschreven over de politieke economie van de Israëlische bezetting, realiseerde ik mij dat de Israëlische militaire industrie en de Israëlische wapenexport heel belangrijk zijn om het plaatje compleet te maken, om uit te leggen hoe de Israëlische bezetting past bij wereldwijde belangen en dus koos ik dat als onderwerp voor mijn proefschrift.
Er wordt beweerd dat de Israëlische bevolking mentaal en psychologisch steeds meer geïsoleerd raakt van de rest van de wereld. Is dat ook jouw ervaring?
Absoluut niet. Israëli’s zijn heel afhankelijk van het gevoel deel uit te maken van het “westen” en Europa (hoewel Israël niet in Europa ligt). De fascinatie van Israëli’s met de Europese Voetbalbeker, met het Eurovisie Songfestival etc. is daar één aspect van, maar ook het verlangen om over de wereld te reizen, westerse cultuur te consumeren etc. Ik geef toe dat toen BDS begon, ik niet dacht dat het belangrijkste effect ervan juist in de culturele sfeer zou zijn. Elke keer als een beroemde artiest een optreden in Israël schrapt, zijn de reacties erg heftig, want Israëli’s willen niet het gevoel hebben dat ze geïsoleerd worden. Het feit dat Israeli’s bereid zijn om een dubbele prijs te betalen voor kaartjes van artiesten die ervoor kiezen de boycot te schenden en in Israël op te treden toont dat aan. Dit is trouwens zelfs de reden waarom BDS een succesvolle tactiek is; het raakt een gevoelige snaar in de Israëlische cultuur, de behoefte om erbij te horen.
Maandagavond 4 juli 2016 organiseert Stop Wapenhandel samen met de Studenten voor Rechtvaardigheid in Palestina en DocP een avond met Shir Hever over de militaire betrekkingen tussen Nederland en Israël.
De avond zal worden ingeleid door de Israëlische journalist Shir Hever. De avond vindt plaats in het Crea, Nieuwe Achtergracht 170, Amsterdam, aanvang 20.00 uur. De voertaal is Engels.
Met dank aan docP.