De brief die leerlingen van de Melanchthon Mavo Schiebroek uit Rotterdam kregen waarin stond dat zij geen hoofddoek mochten dragen tijdens hun diploma-uitreiking, zorgde terecht voor heetgebakerde discussies op de sociale media.
Dankzij deze media dwingen moslimburgers ook de traditionele media en politici om in actie te komen.
Directeur van de Melachthon, Nico van den Eijkel, zegt de briefpassage te betreuren en een school ‘van verbinding’ te leiden. U leest het goed: van verbinding. Hij zegt ook dat vaststaat dat er al jaren een hoofdbedekkingverbod op zijn school geldt.
Wie houdt nu de segregatie in het onderwijs in stand? Waarom raar opkijken dat moslimouders hun kinderen toch maar naar een islamitische school sturen? En hoe zit het met artikel 1 van de Grondwet, waarbij gesteld wordt dat iedereen het recht heeft om zijn geloof te uiten, ook in de werkomgeving?
Wist u dat scholen geld krijgen aan de hand van het aantal leerlingen? Wist u dat in veel steden allochtone en moslimkinderen in de meerderheid zijn? Dat er een lerarentekort is? Dat veel moslima’s worden geweigerd op PABO’s omdat zij hoofdbedekking dragen? En als zij al worden toegelaten dat zij dan weer worden geweigerd op de school waar hun kinderen of toekomstige kinderen onderwijs gaan volgen?
Er moet een einde komen aan discriminatie van Nederlandse moslima’s op alle scholen. Schooldirecteuren die hun brood verdienen mede dankzij de aanwezigheid van moslima’s moeten tegen deze waanzin in opstand komen. Hetzelfde geldt ook voor het Sectorbestuur Onderwijsarbeidsmarkt en de Raad voor het Primair Onderwijs.
We vinden het onterecht dat homoseksuele leerlingen gepest of gediscrimineerd door wie dan ook. Maar staan wij wel toe dat moslima’s met hoofdbedekking worden gediscrimineerd op grond van hun geloof?
Ik hoor vaak politici zeggen telkens weer bij elk onderzoek naar de tweedeling in de samenleving dat zij “geschokt zijn” van de uitkomsten. Waarom moeten moslims luisteren en in actie komen als de overheid hen nodig heeft als diezelfde overheid niet naar hun pijn luistert? Een overheid die niet in staat is om artikel 1 van onze Grondwet te verdedigen en deze te implementeren in alle instituties van onze rechtstaat.
Wij moeten onze kinderen leren om Artikel 1 van de Grondwet te omarmen als wapen tegen discriminatie. Dat kan alleen als alle kinderen in Nederland welkom zijn op een school waar zij met hun ouders voor kiezen. Dat kan niet wanneer een school hen alleen goed vindt vanwege de financiering en hen tegelijkertijd discrimineert wegens hun geloof.