Prominente denkers en leiders met joodse wortels wezen al kort na de Tweede Wereldoorlog op het gevaar van fascisme in Israël. Toch verdween dit aspect decennialang van het internationale radarscherm.
Neem Hannah Arendt, Albert Einstein en 27 andere joodse leiders die op 2 december 1948 in de New York Times publiceerden: ‘Onder de meest verontrustende politieke fenomenen van onze tijd is de opkomst in de nieuw gecreëerde staat Israël van de Partij van de Vrijheid (Tnuat Haherut), een politieke partij sterk gelijkend in zijn organisatie, methoden, politieke filosofie en sociale aantrekkingskracht op de nazistische en fascistische partijen. Het was geformeerd uit het lidmaatschap en de volgelingen van de eerdere Irgun Zvai Leumi, een rechtse, chauvinistische organisatie in Palestina.’ Menachim Begin’s partij was de voorloper van Likoed en Kadima.
Angsten oproepen en intimideren
Daarna werd het stil rondom de aandacht voor het fascisme in Israël. Maar ineens is, met dank aan Netanyahu, het fascisme weer punt van discussie. Hij heeft een herschikking in zijn kabinet doorgevoerd door de ultra-rechtse Moshe Ya’alon, de gematigd geachte minister van Defensie, te vervangen door de ultra-ultra rechtse Avigdor Liebermann. “Extremisten hebben Israël overgenomen”, zei Ya’ alon als waarschuwing aan Likoed. Maar die constatering is niet bepaald nieuw.
Op 5 mei stond Israël stil bij de Holocaust Herinneringsdag. Generaal Yair Golan, plaatsvervangend stafchef, vergeleek trends in Israël met die in Duitsland in de dertiger jaren van de vorige eeuw. In het huidige Israël kan “het walgelijke proces herkend worden dat in Europa plaatsvond. […] Er is niets zo gemakkelijk als het haten van de vreemdeling, niets gemakkelijker dan angsten op te roepen en te intimideren” aldus Golan. Hij verwijst daarmee naar de Israëlische Joden en kolonisten die zich in een volksgericht kunnen vergrijpen aan niet-Joden. Opzienbarend is dat de Generale Staf van het gezaghebbende Israel Defence Forces (IDF) dit verband in alle openbaarheid en juist op 5 mei legt.
“Wat er is gebeurd, is een vijandige overname van de Israëlische regering door gevaarlijke elementen. En het is nog maar het begin. Het land is geïnfecteerd door de zaden van het fascisme. Het zionisme, dat het leven draagt, en de zaden van fascisme kunnen niet samen leven”, aldus Ehud Barak, voormalig premier en minister van Defensie. “Deze regering moet ten val worden gebracht. Er zijn in de wereld geen serieuze leiders over die de Israëlische regering geloven” zei hij volgens de krant Haaretz van 20 mei.
Hitler steunde zionisme
Ken Livingstone, oud-burgermeester van Londen zei al eerder volgens de International Business Times op 28 april: “Laten we niet vergeten dat, toen Hitler zijn verkiezing in 1932 won, zijn beleid toen erop gericht was Joden naar Israël te krijgen. Hij steunde het zionisme -dit was voordat hij gek werd en uiteindelijk zes miljoen Joden doodde.”
Eerder merkte Haneen Zoabi, Israëlisch/Palestijns Knesset-lid op: in Groot-Israël zijn alle voorwaarden voor een Kristall Nacht tegen de Palestijnen aanwezig. Dat zei ze tijdens de herdenking van de Kristall Nacht op 8 november 2015 in Amsterdam.
Max Blumenthal, journalist van de New York Times, bracht een uitgebreidverslag uit van vier jaar onderzoek in Israël en de bezette Palestijnse gebieden met zijn in 2013 verschenen boek Goliath, Life and Loathing in Greater Israel. Hij beschrijft nauwkeurig de praktijk van de onderdrukking van de Palestijnen in Israël en de bezette gebieden. Met een overmacht aan feitenonderbouwt hij de gevolgen van vreemdelingenhaat door de Joodse bevolking en kolonisten en de rol van de Israëlische overheid bij het oproepen van angsten en de intimidatie van vreemdelingen.
“Max Blumenthal legt in rijk en opwindend detail de volle, schokkende omvang en kwaadaardigheid van een kanker bloot, zowel institutioneel als wijd verbreid, dat ongecontroleerd, zeker meer zal bewerkstelligen om Israël -voornamelijk door zijn eigen racistisch en koloniaal toedoen- van binnenuit te vernietigen, dan zijn vijanden van buitenaf,” zo vatte de Engelse journalist en Midden-Oosten-deskundige David Hirst het boek samen.
Amerikaanse onderhorigheid
Onlangs zette de Amerikaanse presidentskandiaat, Bernie Sanders, vraagtekens bij de decennialange Amerikaanse onderhorigheid aan het fascistisch Israëlisch regime. Het Midden-Oosten beleid van de VS wordt voornamelijk bepaald door het ultrarechtse Israëlische bewind. Een meerderheid van de Democratisch georiënteerde kiezers blijkt daar nu meer dan genoeg van te hebben. Ze verlangen naar een eigen, onafhankelijk VS-beleid voor het Midden-Oosten.
Het erkennen van de staat Palestina, zoals zo’n 135 VN-lidstaten al hebben gedaan, is onderdeel van het internationaal recht, en wel sinds 1947.
Palestina kan volgens Bert Koenders pas erkend worden na onderhandelingen met Israël. Palestijnen die al sinds 1967 lijden onder een meedogenloze, illegale bezetting, moeten over hun eigen soevereine rechten onderhandelen met hun onderdrukker. Kan het Nederlandse beleid perverser?
We zijn wel gewend dat de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken in de slaapstand beleid voert. Waar hij kan, steunt Koenders het Israëlische regime met vele miljoenen euro’s van de Nederlandse belastingbetaler:
Neem de gezondheidszorg en onderwijs die de bezetter verplicht is te betalen. Of het herstellen van schade veroorzaakt door Israëlische oorlogen tegen Gaza en Libanon. Oorlogen die de VN-Veiligheidsraad niet heeft geautoriseerd. Zeker 25% van alle vluchtelingen zijn Palestijnen, verdreven door Israël uit hun eigen land. Wij, de internationale gemeenschap, dragen alle kosten.
Onze minister is tegen sancties op oorlogszuchtig en weerspannig Israël. Onze regering staat dus voluit achter een fascistischbewind.
Jan Wijenberg is oud-diplomaat en politiek activist. Wijenberg was onder anderen ambassadeur in Jemen, Tanzania en Saoedi-Arabië. Hij was tot eind 2009 bestuurslid van de Stichting Stop de Bezetting die zich inzet voor een rechtvaardige en duurzame vrede in het Midden-Oosten op basis van het internationale recht.