In zijn uitzending ”Vijf jaar later’ met Antoine Bodar zegt Jeroen Pauw dat de Profeet Mohammed een verzonnen figuur is.
Ik had graag gezien dat juist een man van het katholieke geloof als Bodar op een hoffelijke manier de journalist Jeroen Pauw had teruggefloten.
“Luister eens meneer Pauw, we zijn in Godshuis en het past niet om een profeet te bestempelen als een verzonnen figuur.”
De persoon Jeroen Pauw mag natuurlijk geloven wat en waar hij wil, zoals ieder mens dat mag doen in ons land. Dat Jeroen Pauw dat voelt, mag hij achter zijn voordeur houden, in de kroeg met een Jupiler uitkramen of tijdens verjaardagsfeestjes vertellen.
De journalist – geen columnist – Jeroen Pauw is een ander verhaal. Die heeft de taak en de plicht om een gesprek of interview te voeren op het scherpst van de snede. Maar altijd gebaseerd op feiten. Het ontkennen van het bestaan van de profeet Mohammed – en andere profeten – getuigt niet van goede journalistieke kenmerken.
Op een nationale zender houden wij ons bezig met feiten. Dat is de taak van elke journalist en de taak van elke omroeporganisatie, ook bij de VARA. Kijkers worden door de niet op feiten gebaseerde uitspraken bewust op het verkeerde been gezet en bovendien misleid.
Pauw versterkt met zijn foute bewering de onderbuikgevoelens van de anti-islambashers. “Als Jeroen dat mag zeggen, dan mogen wij dat ook.”
In het gepolariseerde maatschappelijke en politieke debat moet Jeroen Pauw – die zijn salaris ook te danken heeft aan belastingbetalende moslims – nadenken over wat hij de wereld instuurt.
Juist de journalist Jeroen Pauw moet weten: woorden hebben hun betekenis!