Steeds vaker kiezen jongeren met een migratieachtergrond voor de aanval als het gaat om hun kleinere kans uitgenodigd te worden voor sollicitatiegesprekken en grotere kans op werkloosheid.
Dat schrijft Kim Putters, directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, in een opiniestuk in het Het Financieele Dagblad.
Volgend Putters verzetten -jongeren met een migratieachtergrond – zich tegen de nog weinig zichtbare doorstroming naar de top, maar ook tegen hoge criminaliteitscijfers binnen de eigen groep. Dat is een goede zaak is Putters. Jongeren willen niet in het verdomhoekje terechtkomen, maar ook niet in een slachtofferrol zitten.
Putters constateert dat er ten aanzien van moslims in Nederland grote zorgen leven bij niet-moslims over de vraag hoe religies en leefwijzen nog samen kunnen gaan. Daarbij komen veel negatieve ervaringen met nog altijd vaak Marokkaanse jeugd door hun hoge criminaliteitscijfers. Deze spanningen en problemen domineren het beeld. Daar tegenover staan weer ervaringen met discriminatie, zowel op de arbeidsmarkt als op straat.
De directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau zegt dat er te weinig rolmodellen zichtbare zijn, bij de overheid, in het bedrijfsleven en de wetenschap bij elkaar opgeteld drukt dit de positieve kanten van culturele diversiteit al snel naar de achtergrond. Volgens Putters ligt hier de grootste uitdaging; er zijn namelijk te weinig zichtbare rolmodellen, bij de overheid, in het bedrijfsleven en de wetenschap.
De top van de Algemene Bestuursdienst (waarvan hij zelf ook deel uitmaak) is praktisch geheel wit. Het corps hoogleraren ook. En de doorstroming op zichtbare plekken in de media verloopt traag. Er is een zichtbare ‘game change’ rond culturele diversiteit nodig. Putters merkt op dit van de jongeren zelf en het bedrijfsleven, de wetenschap en de media moet komen.