De discussie over een eventueel leiderschap van burgemeester Aboutaleb voor de PvdA duurt al even en zal voorlopig nog niet ten einde zijn, zeker niet nu een nieuw onderzoek van het bureau I&O Research heeft aangetoond dat hij het volgens de kiezers veel beter zou doen dan de twee andere potentiële kandidaten Samsom en Asscher.
Van politiek heb ik veel te weinig verstand om mij in die discussie te mengen, maar van burgemeesters en hun belang voor een stad weet ik door ervaring net iets meer.
Eindelijk hebben wij weer eens een goede burgemeester in Rotterdam en die willen wij voorlopig niet kwijt. Ook niet om hem op te offeren aan het zogenaamde ‘hoger belang’ dat vooralsnog alleen het PvdA-belang is en of dat ‘hoger’ is dan het stedelijk belang kun je rustig in twijfel trekken. En als je onze burgervader zo graag zou willen zien als landelijk Premier is het niet noodzakelijk dat hij eerst partijleider zou zijn al is dat wel gebruikelijk.
De vraag of hij geschikt zou zijn als Premier kan ik ook al niet beantwoorden. Premier van Nederland en burgemeester van Rotterdam zijn wel twee totaal verschillende functies. Interessanter acht ik de vraag of Aboutaleb het zelf zou moeten willen. Of hij, ten faveure van de partij, het avontuur van partijleider, om de PvdA uit het slop te halen, zou moeten aangaan.
Het slagveld van leiders ligt bezaaid met mensen die op het verkeerde moment en/of in de verkeerde richting net een stap te ver zijn gegaan. Schrijnend voorbeeld daarvan in partijgelederen is de sympathieke Job Cohen die naar mijn mening eerder al een stap te ver was gegaan. En dat zou ook de burgemeester van Rotterdam (nu nog) kunnen overkomen.
Mijnheer Aboutaleb, mag ik u een advies geven? Ik gun u (en onszelf!) het allerbeste. Blijf nog maar lekker een tijdje bij ons hier in Rotjeknor en laat de heren Dijsselbloem, Samsom en Asscher het deze keer nog maar lekker met elkáár uitzoeken.