Wij horen Öztürk hardop schreeuwen tegen Azarkan: “wie ben jij? Wie ben jij om van mij te eisen dat ik moet terugtreden?” Azarkan heeft echter gelijk. Öztürk heeft als partijvoorzitter zijn taak verkwanseld omdat hij geen onderzoek heeft gedaan naar een zedenincident – en mogelijk een zedenmisdrijf – van enkele jaren geleden waarbij de toenmalige fractievoorzitter Kuzu betrokken was.
Het incident was blijkbaar zo ernstig dat Kuzu direct tijdelijk terugtrad als fractievoorzitter en plaats maakte voor Azarkan. Het incident was kennelijk zo ernstig dat Tweede Kamer-voorzitter Arib na het horen van het vrouwelijke slachtoffer, haar uitdrukkelijk adviseerde om aangifte te doen bij de Politie. En het incident was kennelijk zo ernstig dat Kuzu vorige maand zelfs besloot om definitief terug te treden als fractievoorzitter en daarbij aan te kondigen dat hij de politiek definitief zal verlaten voor de volgende Tweede Kamer-verkiezingen.
Azarkan heeft ook gelijk omdat Öztürk het leed van het slachtoffer niet opportunistisch had mogen gebruiken om Kuzu onder druk te zetten zijn fractievoorzitterschap neer te leggen zodat hij meer politieke ruimte kon pakken.
Maar ook Öztürk heeft gelijk. Wie is Azarkan? Azarkan is de man wiens maatschappelijke antennes niet werkten doordat hij het slachtoffer, dat zich bij hem meldde met de zedenklacht over Kuzu, aan haar lot overliet en het incident louter opportunistisch gebruikte om het voorzitterschap van de fractie van Denk tijdelijk over te nemen. Wie is Azarkan? Hij is de man die direct na het incident loog tegen zijn achterban en de samenleving over de tijdelijke terugtred van Kuzu. Er werd namelijk een misleidend persbericht opgesteld en verspreid waarin stond vermeld dat Kuzu zou gaan helpen bij de gemeenteraadsverkiezingen en om die reden Azarkan het fractievoorzitterschap zou overnemen voor bepaalde periode. Later erkenden Azarkan en Denk dat die tijdelijke wissel gezien moest worden als straf voor de misdragingen van Kuzu jegens het slachtoffer.
Azarkan is ook de man die vorige maand meewerkte aan de misleidende mededeling van Kuzu dat hij definitief zou terugtreden wegens de zware impact op zijn privéleven. Die fabel werd weldra door het tijdschrift HP/ De Tijd ontkracht en vervangen door de ware toedracht. En tot slot is Azarkan ook de man die eenzelfde opportunisme tegenwerpt aan Öztürk om hem te dwingen af te treden als partijvoorzitter. Het is daarom opmerkelijk dat Azarkan veel verwijten maakt aan Öztürk die hem zelf des te meer kunnen worden gemaakt. Beiden nemen standpunten in die complementair zijn aan elkaar: Öztürk moet terugtreden en Azarkan moet zich verantwoorden wegens zijn rol in de affaire.
Het orakel dat Azarkan op voortreffelijke wijze op zijn opportunistische handelwijze wees, was presentatrice Eva Jinek van het praatprogramma Jinek. Tijdens de uitzending van 14 april jl. werd bevestigd dat Azarkan geen onderzoek heeft gedaan of laten doen naar het voorval. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen als politiek leider met zelfreinigend vermogen schoof hij de schuld structureel af op zijn collega Öztürk . Dat is vreemd want Azarkan was degene bij wie het slachtoffer van het grensoverschrijdende gedrag van Kuzu, zich als eerste heeft gemeld. Dat het incident ernstig was, is uit de reacties van de betrokkenen en de Kamervoorzitter al gebleken. En dat Azarkan die wijsheid ook heeft, is ook gebleken. Hij meldde bij Jinek dat “met de wetenschap van nu, hadden wij anders moeten handelen.”
Daarmee begrijpt ook Azarkan de kern van de zaak. Relevant is dat de politieke partij Denk en haar politici niet ethisch hebben gehandeld door geen onderzoek te doen naar het incident maar wel over de rug van het slachtoffer de macht wilden grijpen.
Het is daarom geheel terecht dat Jinek, wiens maatschappelijke antennes prima werken, Azarkan wees op zijn eigen rol en verantwoordelijkheid. Zijn wetenschap omtrent het incident is er namelijk altijd al geweest en dat weet Azarkan want hij heeft er alles aan gedaan om het incident te verhullen.
Het gaat niet aan dat een opportunistisch handelende politicus die een ernstig incident in de doofpot heeft proberen te stoppen, vervolgens aanstuurt op sancties naar aanleiding van dat incident, waarbij hij zichzelf buiten onderwerp van onderzoek stelt. Azarkan heeft het kind met het badwater weggegooid door geen recht te doen aan het slachtoffer en haar in deze affaire niet te kennen. Maar hij trekt ook aan een dood paard met zijn oproep en inspanningen om het partijbestuur op te laten stappen zonder onafhankelijk onderzoek naar het incident waarin ook zijn rol wordt betrokken.
De affaire kan derhalve geen inzet zijn van een interne machtsstrijd terwijl de uitkomsten van een onvermijdelijk in te stellen onderzoek nog niet bekend zijn. Door dit te negeren geeft Azarkan het belangrijke signaal af aan de moslimgemeenschap dat zijn opportunisme belangrijker is dan het partijbelang. De partijleden en de kiezers dienen naar aanleiding van de uitkomst van het onafhankelijk onderzoek te beoordelen of hun stem op Öztürk en Azarkan een stem is voor de moslimgemeenschap of een verloren stem is op twee opportunistisch handelende Kamerleden.